سربیشه

شهرستان سربيشه به مركزيت شهر سربيشه با مساحتي معادل 8251 كيلومتر مربع در شرق ايران ، حاشيه شمال شرقي دشت لوت و در جنوب شرقي شهرستان بيرجند و در محور بين المللي بيرجند-زاهدان واقع گرديده است كه از شمال و غرب به شهرستان بيرجند و از جنوب به شهرستان نهبندان و از شرق به كشور افغانستان محدود بوده و طول مرز مشترک آن با كشور افغانستان حدود 110 كيلومتر مي باشد .شهر سربيشه در فاصله 66 كيلومتري بيرجند ، مركز استان خراسان جنوبي و 533 كيلومتري مشهد ، مركز استان خراسان رضوي و 395 كيلومتري زاهدان مركز استان سيستان و بلوچستان واقع گرديده است .

در كتابهاي تاريخي بهارستان ، نزهه القلوب و معجم البلدان از سربيشه و مومن آباد و نهارجان اسم برده شده است و مساجد و آثار كهنه شهر مورد توجه سياحان قرار گرفته است . به نقل از مرحوم آيت ا... آيتي

در كتاب بهارستان سربيشه شهري است قديمي كه قبل از اسلام مردم آن زرتشتي بوده اند و در كتاب نزهه القلوب اثر حمدا...  مستوفي از آن ياد شده است وي در اين كتاب مي گويد ابوبكر علي ابن الحسن قهستاني ممدوح فرخي سيستاني از اين شهر بوده كه در شمار علما و ادباي عصر سلطان محمود غزنوي به حساب مي آمده است . در وجه تسميه شهر سربيشه گفته شده است : چون زمين قسمت جنوب شهر آبخيز و سرسبز بوده و شهر در مدخل اين محل قرار داشته است به آن سربيشه گفته اند اقوال ديگري نيز گفته شده از قبيل سرد بيشه كه بدليل سردي هوا به اين نام معروف بوده و به مرور زمان حرف ‹‹د›› حذف شده است.

شهرستان سربیشه، تا سال ۱۳۸۲ یکی از بخش‌های شهرستان بیرجند بود که در این سال به شهرستان تبدیل شد.  این شهرستان بر طبق سرشماری سال ۱۳۹۰، برابر با ۳۹٬۴۸۷ نفر  جمعیت داشته است.

این شهرستان دارای سه بخش (مرکزی، درح و مود) می باشد.

در بخش مرکزی : (شهرستان سربیشه ،دهستان غیناب و دهستان مومن آباد) در بخش درح: (دهستان درح و دهستان لانو) و در بخش مود: (شهر مود ،دهستان مود و دهستان نهارجان) قرار دارند.

آثار تاریخی شهرستان:

غار چنشت و چهل چهل چاه

مسجد گنجی

مسجد پخت

خانه یاوری

قلعه کهنه سربیشه

مجموعه عمارت و باغ مود

چنشت

ماخونیک

قلعه گزدز

قلعه گلندر

غاربرادو

منبع: فرمانداری سربیشه،ویکی پدیا