حدود نيم قرن پيش مربيان بزرگ تعليم و تربيت مانند فروبل، پستالوزي، دكردلي و مونته سوري كه از پيشروان مكتب فعال در آموزش و پرورش محسوب مي گردند  شيوه كار مهد كودك ها را مورد سوال قرار دادند زيرا آنان براي كودكستان ها رسالتي بسيار مهم تر از سرگرم كردن كودكان قائل بودند

اين مربيان با تأكيد بر اهميت دوران كودكي در شكل گيري شخصيت ، با ارائه روش هاي تربيتي مبتني بر روانشناسي  كودك ، بزرگسالان را متوجه مسئوليت مهمي نمودند. يكي از اين صاحب نظران كه عقايد او بسيار مرهون ژان ژاك روسو بود خانم مونته سوري بود

مونته سوری نوعی رویکرد و روش جامع آموزشی در زمینه کلاس های خلاقیت کودکان با قدمتی بیش از یک قرن است که مبنای کار با کودک را اصول حاکم بر رشد طبیعی و نیازهای فردی هر کودک قرار می دهد.

امروزه آموزش کودکان به روش مونته سوری در بسیاری از کشورهای جهان متداول است. خانم "ماریا مونته سوری" نخستین پزشک در ایتالیای قرن نوزدهم بود که با بکارگیری روش " مشاهدۀ علمی "و پژوهش بر ساختارهای ذهنی – روانی کودکان در فرآیند رشد ، رویکردی را پایه ریزی کرد که در آن "ذهن جاذب" کودکان 2.5 تا 6 سال از مناسب ترین محیط برای پرورش و شکوفایی بهره مند شود.

در آموزش به روش مونته سوری کودکان با دسترسی به مواد و ابزار کاربردی خاص، نخست از راه حواس و سپس با تفکر ، ویژگی های جهان پیرامون خود را تجربه و کشف می کنند و همزمان با در اختیار داشتن تجهیزات مناسب مهارت های علمی زندگی را تمرین کرده و از زندگی و یادگیری در خانۀ خود لذت می برند.

دکتر ماریا مونته سوری معتقد است آموزش خلاقیت به کودکان بهتر است حتی الامکان از 2.5 سالگی شروع شود و به نیازهای کودکانه و حیاتی آنها در قالب انجام فعالیت هایی که زندگی طبیعی

را به کودکان تداعی می کند توجه شود. در کلاس مونته سوری کودکان 2.5 تا 6 ساله در یک کلاس هستند و در کنار هم می آموزند. این امر به هم آموزی آنها کمک می کند و در ضمن کودکان می آموزند چگونه با دوستان بزرگتر و کوچکتر از خود رفتار کنند و روابط اجتماعی آنها را پیشرفت می دهد.

وسایل مونته سوری به گونه ای طراحی شده اند که هر فعالیت روند منطقی و منظمی را دنبال می کند و علاوه بر اینکه هر وسیله مفهومی معین را به کودک می آموزد اهداف غیر مستقیمی را درر خود نهفته دارد که پیش نیاز تمرینات پیشرفته تر است در ضمن در بیشتر وسایل کنترل خطا وجود دارد تا خود کودک در آخر تمرین درست یا نادرست انجام دادن تمرین را بررسی کند.

تمامی وسایل در محیط کلاس مونته سوری در سایز کودک است و کودک قادر به انجام فعالیت هایی است که بزرگترها همانند آنها را انجام میدهند.

محیط کلاس مونته سوری کاملا آرام است و کودکان می آموزند که باید به حقوق دیگران احترام بگذارند. ولی در عین حال هر کودکی می تواند آزادانه در کلاس به تکرار فعالیت مورد علاقه خود که قبلا آنرا آموخته مشغول شود. البته حدود آزادی کودک در کلاس را آموزگار باید معین کند

نقش آموزگار در این روش آزاد گذاشتن هر کودک در آموختن است. در اصل در این روش آموزگار بیشتر جنبه یک مشاهده گر است تا چه از لحاظ علمی و

تعريف گروه هاي آموزشي:

گروههاي آموزشي تشكل هايي از معلمان آموزش و پرورش است كه با هدف جلب همكاري و استفاده هر چه بهتر از تجارب آنان در تحقق مأموريت هاي مطلوب در سطح ستاد ، سازمان ، مديريت ، اداره و مدرسه فعّاليّت مي نمايند .

 به تعبیر دیگر گروههای آموزشی بعنوان مرجعی علمی و یاری دهنده به معلمان بیش از دو دهه است که در متن نظام تعلیم و تربیت منشا خدمات بسیاری بوده است ؛ به گونه ای که آموزش و پرورش کشور در مرحله ی گذار از رشد کمی و ورود به مولفه های کیفی تا حدود بسیار زیادی وام دار این نهاد علمی می باشد . اما تحولات پرشتاب در عرصه ی آموزش و پرورش و تغییرات انجام شده در آن همچون : برنامه ی درسی مبتنی بر فرایند به جای ارزشیابی مقطعی و پایانی ؛ ، تشکیل مدارس مجازی در کنار مدارس حقیقی ، شیوه های تدریس آزاد و خلاق به جای شیوه های تدریس تقلیدی و ... ضرورت تعریف جدید از نقش و وظایف هر یک از افراد ، نهاده ها و سازمان ها ی مرتبط با حوزه ی تعلیم و تربیت را ایجاب می نماید.

.در هر نظام آموزشی ، از میان عناصر آن معلمان به عنوان خط مقدم و عامل تحقق بخش اهداف آن نظام تلقی می شوند . معلمان می توانند با وجود کمبود امکانات و فضای آموزشی بستری مناسب و لازم را برای یادگیری و رشد فراگیران تسهیل و فراهم کنند و با بکار گیری شیوه ها و الگوهای مناسب تدریس ، برخورد ها و روابط انسانی با فراگیران موجب رشد فکری ، اجتماعی و عاطفی ، اخلاقی و خلاقیتی آنان شوند .از سوی دیگر در کلاس درس ، موقعیت ها و مسائلی برای معلمان پیش می آید که حل آن ها نیاز به فکر و تجربه ی کافی می باشد .

ا زجمله مسائلی که معلمان  بیشتر با آنها روبرو هستند عبارتند از:

تهیه پوست و مزایای آن

برای نوشتن در روزگاران قدیم معمولا از پوست گوسفند و گوساله و بز استفاده می شد. تمامی این پوستها پس از پاک شدن در اب و آهک قرار داده می شدند تا مواد روغنی انها از بین برود و پس از خشک شدن بدون انجام دباغی مجدد بر رویش گچ زنده نرم پاشیده می شد و با سنگ طلا یا مانند ان صیقل می خورد.پس از این مراحل پوست برای نوشتن اماده بود و چون سطحش صاف و محکم نبود نوشتن بر پشت و

کتابهای پوستی قدیمی و ساختن آن به شکل طومار

بدیهی است که تاکردن کاغذ پوستی درست مانند پاپیروس آسان است هر چند نرمی پوست به نسبت کمتر بوده است. اما بدون شک کتابهای اولیه به شکل طومار مانند کتابهای پاپیروس نگهداری می شدند. احتمال می رود که علت این امر صرف تقلید یا از روی عادت بوده است. به رغم