تعريف گروه هاي آموزشي:

گروههاي آموزشي تشكل هايي از معلمان آموزش و پرورش است كه با هدف جلب همكاري و استفاده هر چه بهتر از تجارب آنان در تحقق مأموريت هاي مطلوب در سطح ستاد ، سازمان ، مديريت ، اداره و مدرسه فعّاليّت مي نمايند .

 به تعبیر دیگر گروههای آموزشی بعنوان مرجعی علمی و یاری دهنده به معلمان بیش از دو دهه است که در متن نظام تعلیم و تربیت منشا خدمات بسیاری بوده است ؛ به گونه ای که آموزش و پرورش کشور در مرحله ی گذار از رشد کمی و ورود به مولفه های کیفی تا حدود بسیار زیادی وام دار این نهاد علمی می باشد . اما تحولات پرشتاب در عرصه ی آموزش و پرورش و تغییرات انجام شده در آن همچون : برنامه ی درسی مبتنی بر فرایند به جای ارزشیابی مقطعی و پایانی ؛ ، تشکیل مدارس مجازی در کنار مدارس حقیقی ، شیوه های تدریس آزاد و خلاق به جای شیوه های تدریس تقلیدی و ... ضرورت تعریف جدید از نقش و وظایف هر یک از افراد ، نهاده ها و سازمان ها ی مرتبط با حوزه ی تعلیم و تربیت را ایجاب می نماید.

.در هر نظام آموزشی ، از میان عناصر آن معلمان به عنوان خط مقدم و عامل تحقق بخش اهداف آن نظام تلقی می شوند . معلمان می توانند با وجود کمبود امکانات و فضای آموزشی بستری مناسب و لازم را برای یادگیری و رشد فراگیران تسهیل و فراهم کنند و با بکار گیری شیوه ها و الگوهای مناسب تدریس ، برخورد ها و روابط انسانی با فراگیران موجب رشد فکری ، اجتماعی و عاطفی ، اخلاقی و خلاقیتی آنان شوند .از سوی دیگر در کلاس درس ، موقعیت ها و مسائلی برای معلمان پیش می آید که حل آن ها نیاز به فکر و تجربه ی کافی می باشد .

ا زجمله مسائلی که معلمان  بیشتر با آنها روبرو هستند عبارتند از: