شرمنده شد بهار ز گلزار کربلا ********* بلبل کند نوا که خزان محرم است
ما عاشقان لاله ی سرخِ پیمبریم *********کز عطر او بهشت خداوند ، خرم است
صد مرده زنده میشود از ذکرِ یا حسین *********مولای ما معلم عیسی بن مریم است
عیسی اگر در آخرِ عمرش به عرش رفت *********قنداقه حسین ، شرف عرشِ اعظم است
با یوسفش مقایسه کردم ، نگار گفت : *********او شاه مصر باشد ، این شاه عالم است
ما را نیازِ صید چمن نیست در بهار *********روی حسینیان ، گل و این اشک شبنم است
ای صاحب عزا به عزاخانه ها بیا *********یاران سینه زن همه در زیر پرچم است
گر وعده ی بهشت به ما می دهد بهار *********ما نیستیم طالب ، رضوان مسلّم است
بر عاشقان ، سیاحت گلشن حرام شد ********* خاکم به سر که قامت سروِ علی خم است
ای آب ، بس کن این همه جوش و خروش را ********* در پیش چشم ما علی اصغر مجسم است
سقا ز تشنگان حرم شرمسار شد *********شرمنده ی خجالت او نهرِ علقم است
ساقی تشنه تا که برون آمد از فرات *********قربان غیرتش شود عالم ، اگر کم است
چون محتشم بخوان به پیمبر ز سوز دل *********باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟