نامه حضرت علی علیه السلام به مالك اشتر نخعى

به نام خداوند بخشنده مهربان

اين فرمان بنده خدا على امير مومنان به مالك اشتر پسر حارث است در عهدى كه با او دارد هنگامى كه او  را به فرماندارى مصر برمى گزيند تا خراج آن ديار را جمع آورد و با دشمنانش نبرد كند كار مردم را اصلاح و شهرهاى مصر را آباد سازد.

1- ضرورت خودسازى

 او را به ترس از خدا فرمان مى دهد و اينكه اطاعت خدا را بر ديگر كارها مقدم دارد و آنچه كه در كتاب خدا آمده، از واجبات و سنت ها را پيروى كند دستوراتى كه جز با پيروى آن رستگار نخواهد شد و جز با نشناختن و ضايع كردن آن جنايتكار نخواهد گرديد. به او فرمانى مىدهد كه خدا را با دل و دست و زبان يارى كند، زيرا خداوند پيروزى كسى را تضمين كند كه او را يارى دهد و بزرگ دارد آن كس را كه او بزرگ شمارد. و به او فرمان مى دهد تا نفس خود را از پيروى آرزوها باز دارد  و به هنگام سركش رامش نمايد كه (همانا نفس همواره به بدى وا مى دارد جز آنكه خدا رحمت آورد.) پس اى مالك بدان! من تو را به سوى شهرهايى فرستادم كه پيش از تو دولتهاى عادل يا ستمگرى بر آن حكم راندند و مردم در كارهاى تو چنان مى نگرند كه