تقریبا همه ما بارها پس از دیدن یک دست نوشته بدخط و نازیبا این را گفته یا شنیده ایم که پدر،مادر ، پدربزرگ یا مادربزرگم با اینکه تحصیلات ابتدایی قدیم رو  داره از من و خیلی از تحصیل کرده های امروزی زیباتر می نویسه. اما چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

چطور پدران ما می‌توانستند از یک قالب ثابت استفاده کنند، اما بچه‌های ما هر کدام به یک سبک و شیوه می‌نویسند؟

راهکارهایی که بسیار در این زمینه مفیدند:

* برای معلمان در زمینه خط نستعلیق دوره‌های كارآموزی آموزش  ضمن خدمت گذاشته شود تا پس از دیدن دوره‌های لازم، در كلاس حضور یابند.

* انگیزه آموزش خط زیبا به دانش‌آموزان در معلمان تقویت شود.

* با رسیدگی انفرادی به نوشته‌های كودكان ضعیف دلیل بدخطی بررسی و برای برطرف كردن آن تمهیدات لازم اندیشیده شود.

* علاقه و انگیزه برای صحیح نوشتن و زیبانویسی را در كودكان تقویت كنند.

* به تفاوت‌های فردی و نقاط قوت و ضعف دانش‌آموزان توجه شود.

* مقدار تكالیف با توانایی كودكان تناسب داشته باشد.

* تكالیف هدفدار باشد و باعث تقویت قوای ذهنی كودك شود.

* تكالیف به گونه‌ای باشد تا تمرین و تكرار آنها باعث تثبیت یادگیری شود.

* تكالیف به صورت مستمــــر مورد رسیدگــی معلم قرار گیرد و او از تشویق و تذكر استفاده كند.

* اهمیت انجام دادن تكالیف نوشتنی برای كودك مشخص باشد.

* از الفاظ مناسب و زیبا مانند بسیار خوب، عالی، آفرین فرزندم و ... در تأیید نوشته‌های كودكان استفاده شود.

* هرگز نباید تكالیف دانش‌آموزان را خط زد، زیرا انگیزه زیبا نوشتن را در آنها