تفاوت دیرآموز بودن و اختلال یادگیری چیست؟

دیرآموز:
کودکان دیرآموز توانایی یادگیری مهارتهای تحصیلی ضروری را دارند، اما اندازه و عمق یادگیری‌شان نسبت به متوسط همسالانشان کمتر است.
معمولا نمرات هوش کودکان دیر آموز بالاتر از نمرات کودکان عقب مانده ذهنی و پایین‌تر از کودکان طبیعی است به همین دلیل به آن‌ها کودکان مرزی نیز می‌گویند. از آنجا که تفاوت ظاهری با دیگر کودکان ندارند، تشخیص آن‌ها تا زمان مدرسه به تاخیر می‌افتد.

اختلال یادگیری:
عدم پیشرفت تحصیلی کودک در مقایسه با توانایی هوشی کودک در زمینه خواندن، نوشتن، دیکته و یا انجام محاسبات ریاضی، اختلال یادگیری نامیده می شود یعنی کودک علیرغم اینکه از لحاظ هوشی مشکلی ندارد اما در یکی یا همه زمینه های یاد شده دچار مشکل در یادگیری می باشد.
اختلال یادگیری ممکن است موجب دلسردی، عزت نفس پایین، سرخوردگی و روابط ضعیف با دیگر دانش آموزان شود.
اختلال یادگیری یا ناتوانی یادگیری طیف وسیعی از مشکلات یادگیری را شامل می‌شود. اختلال یادگیری به معنای نقص در هوش یا انگیزه‌ نیست. کودکان دچار اختلال یادگیری تنبل یا کودن نیستند، در حقیقت اکثر آنها به اندازه‌ی سایرین باهوش هستند و فقط مغزشان به طریقه‌ی متفاوتی عمل می‌کند. این تفاوت‌ها در مغز در نحوه‌ی دریافت و تجزیه ‌و تحلیل اطلاعات این کودکان اثر می‌گذارد.
به زبان ساده، کودکان و بزرگسالانی که به اختلال یادگیری دچارند متفاوت از سایرین می‌بینند می‌شنوند و درک می‌کنند. 
آنها به همین دلیل در یادگیری اطلاعات و مهارت‌های تازه یا به کارگیری آموخته‌‌هایشان با مشکل مواجه می‌شوند.

شایع‌ترین انواع اختلالات یادگیری عبارتند از: اِشکال در خواندن، نوشتن، ریاضیات، استدلال، گوش کردن و حرف زدن.