آموزش نشانه   اِ   ِ ـه ه  با شعر

   _اِستخر                  دِرَخت              نَرده                        کوسه

اِ اول       ِغیر اول       ـه آخر چسبان           ه آخرتنها

ما چهار تا اِ هستیم

کنار هم نشستیم                 

به من میگن اِ اول

اِ اول است همیشه

به غیر از این نمیشه

 ِغیر اول خوب می داند

زیر شکل ها می ماند

 ـه چسبان است در آخر

دوست است با غیر آخر

آمده است در خانه

در آخر برنامه

ه آخر دائم تنهاست

دائم با یک شکلی هاست

کتاب

من یــک کتـــــــــاب دارم        پر از گــل و ستـــــــــاره

یک خـــــــــانه عروســـک        هــــــــــزار تا قصه داره

هرجا نگـــاه می کنـــــی        نقاشی هاش قشنگه

تو باغچــــــه کوچیـــکش        گل های رنگـــــارنگــــه

کتـــــــــاب خوشگــــل ما        قصه می گــــــه برامون

قصــــــــه مــــــــادر بزرگ        تو شب های زمستـون

تــــــو بـــــاغ قصـــــــه ما        حیـــــــوونا مهربــــــونن

پرنـــــده ها تو بــاغـــش        با هم آواز می خــــونن

هر کی کتاب می خوونه        بایـــــد اینــــو بدونــــــه

کتــــــــاب برای همیشه        یــــه دوست مهربونــــه

زمستان

بــــاز آمــده زمــســــتان              اين فصــل سردِ سرسخت

زنـــــبـورك بيــــــچــــاره               يـــخ زد روي بـــند رخــــت

گنجشـــك بــرخود لرزيـد              تــا ننـــه ســرمــا را ديــــد

دســت سرد زمــسـتـان              تــــمــــام گلـــها را چـــيـد

بــــاز آمــده زمــســــتان              اين فصــل سردِ سرسخت

زنـــــبـورك بيــــــچــــاره               يـــخ زد روي بـــند رخــــت

گنجشـــك بــرخود لرزيـد              تــا ننـــه ســرمــا را ديــــد

دســت سرد زمــسـتـان              تــــمــــام گلـــها را چـــيـد

بــــاغ از تـــرس زمستان              چشمـــــان سبــزش را بست

بـــرفِ  ســرد زمـــستان            روي چشمــــانــش نشـــست

از سوز و ســــرماي برف              گنجشــــك و بـاغ خوابيدند

در خـــوابِ چشمــانشان            هردو بـــهــــار را ديـــــدند