تدریس مبتنی بر تفکر انتقادی  در کلاس درس

درباره ریشه واژه « انتقادی » (کریتیکال)  بابک احمد ی ، درکتاب مدرنیته و اندیشه انتقادی آورده است :

« تبار واژه کریتیک » که درتمامی زبان های اروپایی به معنای نقد به کارمی رود ، به واژه یونانی(کریتس)می رسد ، به معنای جداسازی و داوری . نظر جان چفی هم تا حدود زیادی بادیدگاه احمدی اصل واژه « انتقادی » همسانی دارد . چفی درکتاب « تفکرانتقادی ، نگارش متفکرانه » آورده است : « واژه انتقادی برگرفته از واژه یونانی (کریتیکوس) است که به معنی درک کردن ، تفتیش ( جداسازی ) داوری ، یاتحلیل است .

امرانتقادی با « به نقد کشیدن » ارتباط دارد ؛ که به معنی سؤال پرسیدن وارزشیابی کردن است. ازاین راه پرسشگری وتحلیل ، و با ارزشیابی و معنا دادن                         به اطلاعات ، به بررسی سطح و فرایند تفکرخود ودیگران می پردازیم . این دسته از فعالیت های فکری به ما کمک می کند تابه بهترین نتیجه گیری مورد انتظار دست یابیم .

متاسفانه ، برخی توانایی انتقاد کردن رابه صورت مخرب ومنفی به کارمی برند وبرای آن معنی خرده گیری ازتفکرات و آثاردیگران درنظر آورده اند . انتقادکردن                                     به شکلی سازنده ، می تواند مورد استفاده قرار گیرد. شکل سازنده انتقاد، تحلیل به منظور پرورش وایجاد درک و فهم بهتر است . برای پرورش توانایی تفکر انتقادی ، بهتر است که وجه سازنده یا مثبت انتقاد را بپذیریم .

تفکر ، شیوه ای برای معنادار کردن رویدادها ، مفاهیم ، اصول و . . . است . تفکر انتقادی اندیشیدن درباره شیوه فکرکردن خودمان است تا آن که نظر خویش را ، آن گاه که برای دست یابی به اهداف ، تصمیم گیری و حل مسائل دریابیم می توانیم